Ik + jij = wij
Vanuit het ideaalplaatje en na de verliefdheidsfase ziet er helaas bij velen het WIJ minder rooskleurig uit dan gehoopt. Het perfecte plaatje bestaat niet, de gebrokenheid komt overal in terug.
Na enige (zelf) reflectie zou je er het volgende over kunnen zeggen:
Ik, ik wil gezien worden, jij ziet mij. Ik wil me begrepen voelen, jij begrijpt mij.
Jij, jij wil gezien worden, jij wil je begrepen en geliefd voelen.
Wij voelen ons tot elkaar aangetrokken en beginnen een relatie. Wij maken contact en raken aan elkaar gehecht. Intimiteit dient zich heel natuurlijk aan. Wij voelen ons geliefd en er groeit verlangen naar seksualiteit. Er ontstaat eenheid, het WIJ is geboren.
Ik, ik ben eenzaam. Ik heb iemand nodig die van me houdt. Ik schreeuw om genegenheid. En daar is iemand anders, jij, die ook eenzaam is. En die ook op zoek is naar genegenheid. Misschien moeten wij bij elkaar komen en contact hebben met elkaar. Misschien moeten we samenwonen. Misschien moeten we alles voor elkaar gaan. En dan zit je uit eenzaamheid aan elkaar vast. En na een tijdje zeg je dan tegen de ander: ‘Ik ben nog steeds eenzaam. Jij bent anders dan ik had gedacht. Want sommige dingen begrijp je niet. Misschien moeten we wat afstand nemen en het dan opnieuw proberen.’ Afstand nemen en opnieuw proberen. Er is een wrijving. Veel van onze relaties die voortgekomen zijn uit onze enorme verlangens om ons innerlijk leed kwijt te raken zijn ontstaan heel bezitterig. Onze liefde wordt dan heel agressief. Onze zoenen worden beten. Ons luisteren wordt afluisteren. Tedere blikken worden wantrouwende blikken. Voor we het weten stralen we geen liefde meer uit.. maar agressie en bezitsdrang. ( 9:33. -11:25 min Wandelen in je ware identiteit door Henri Nouwen.))
Keuzes maken.
Ik heb een besluit genomen: ik en mijn huis wij zullen JHWH (de Here) dienen.
Verkeerde keuzes
Goede plannen hebben we allemaal. Maar dat is niet altijd genoeg. Soms is er iets anders nodig.
Wat ik wil dat doe ik niet en wat ik niet wil dat doe ik.